Φύγε!

Σαν τα παιδιά,
κι εγώ σφιχτά
απάνω σου τυλίγομαι
και γύρω σου με δένω.

Πολλά πιστεύω
σαν αγναντεύω
τα δυο σου μάτια
για τα οποία και θα καταλήξω.

Πολλά πιστεύω,
δεν τα αλλάζω
σαν φοβάμαι
και δειλιάζω.

Λες "φεύγω"
-ταξίδι πονεμένο.
Το κερί που ήταν αναμμένο
με καίει για να μην σβήσει.

Λες "φεύγω"
και πίσω σου μ'αφήνεις
ταξίδι μακρινό
μα εγώ σε θέλω εδώ να μείνεις.

Και σαν κοιμηθείς,
τα μάτια κλείσεις
-μην τολμήσεις!-
πάλι εδώ θα γυρίσεις.

Σαν αιώνιος ύπνος
σε κοιμήσει,
η ψυχή μου θα ορμήξει
μπας και σε γλιτώσει.

Δεν τολμώ
να με δω
δίχως εσένα.
Μάτια μου γλυκά, μάτια μου πονεμένα.

Φοβάμαι πολλά
και το ξέρεις καλά
πως αν φύγεις
τέλειωσα.

Φίλε, κοπέλα και
αδερφέ μικρέ,
όσα ποτέ μου κέρδισα,
τους θησαυρούς στα μάτια σας τους έκρυψα.

Αν τολμάς,
στο λέω,
σε παροτρύνω,
κάν'το.

Ουρανός